|
Φίλε μου, Ακη, γειά χαρά.
Διάβασα το γράμμα σου, που με βρίζεις αλλά δεν θύμωσα καθόλου!. Το φχαριστήθηκα και γέλασα πολύ. Δεν σου απαντάω λοιπόν, μια και ξέρω γιατί το ‘γραψες: Εσύ είσαι τύπος «αυτοκαταστροφικός» και «το πας πολύ» το βρίσιμο. Συγνώμη μόνο που δεν θα σου στείλω πίσω το μπαλάκι, αλλά είσαι κακός παίχτης, παίζεις ντεμοντέ και βρώμικα και προτιμώ να σ’ αφήσω να παίζεις μόνος σου! Θέλω να τα δώσεις όλα!. Να γράφεις συνέχεια εσύ και να γελάω συνέχεια εγώ!.
Σε χαιρετώ ο φίλος σου ο Γιωργάκης ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ.
Το γράμμα που διαβάσατε, ήταν απάντηση σε δημοσίευμα του αφεντικού σας. Στα σημεία που συμπτωματικά ή μοιραία αναφέρομαι σε σας, δεν βλέπω να σας βρίζω. Μ’ έχετε ακούσει ποτέ να βρίζω;
Σας «σκιτσάρω» με λίγες λέξεις, έχοντας τα στοιχεία που όχι μόνο δικαιολογούν, αλλά κάνουν τους χαρακτηρισμούς μου «χαριστικούς».
Με τους τραγουδιστές δεν ήρθε η ώρα να ασχοληθώ, βιάζεσθε. Θα έχετε πολλές ευκαιρίες να το… γελάσετε και να το ευχαριστηθείτε.
Το ότι είμαι καταστροφικός τύπος τι μου το γράφετε για νέο; Ο γιατρός μου τόχει διαπιστώσει εδώ και πολλά χρόνια. Είναι (λέει) μια φυσιολογική αντίδραση του αυτοκυρίαρχου ατόμου, απέναντι στην πανταχόθεν προερχομένην ασφυκτικήν πίεσιν… κλπ κλπ. Τέτοια τρελά μου λέει, και φέρνει σαν παράδειγμα τις Σουλιώτισες που θέλοντας να αποφύγουν το βιασμό τους από τους Εβραίους και τους Γενίτσαρους… τους Τούρκους και τους Γενίτσαρους… δεν θυμάμαι καλά, ανεβήκανε στο Ζάλογγο, φουντάρανε, και ζωή σε λόγους σας. Μ’ έκανε να πιστέψω ο γιατρός μου, πως, το να είναι αυτοκαταστροφικός τύπος κάποιος στις μέρες μας, επιβάλλεται.
«Δεν θα σου στείλω πίσω το μπαλάκι» γράφετε. Κοροϊδεύετε τον εαυτό σας; Το γράμμα που κρατάω τι είναι, δεν είναι το «μπαλάκι»; Το ότι είμαι κακός παίχτης, σας συμφέρει. Κακός εγώ, καλός εσείς… οι πιθανότητες νίκης είναι δικές σας. Γράφετε ότι παίζω βρώμικα (αυτό είναι βρισιά). Η γιαγιά μου σε τέτοιες περιπτώσεις έλεγε: Ο,τι έχει ο Μανάβης πουλάει. Εγώ όμως σας απαντώ. Δεν παίζω βρώμικα, αντίθετα μάλιστα. ΓΡΑΦΩ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ. Ξέρετε τι σημαίνει ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και πόσο στοιχίζει; Πιστεύετε πως μπορεί να κάνει μάθημα περί βρωμιάς και καθαριότητας ο γιος του Μπαμπά σας στο γιο του Μπαμπά μου;
Το να μ’ αφήσετε να παίζω (να γράφω εννοείτε) μόνος μου, κι εγώ το θέλω, φτάνει να μ’ αφήσετε.
Υπομονή να τελειώσουν αυτά που «ακόμα δεν άρχισα να γράφω».
Ξέρετε πως με το τραγούδι και το «χώρο» του σχετίζομαι πολλά χρόνια πριν γεννηθείτε. Σκοπεύω να περιγράψω αυτά που «είδα» όλα αυτά τα χρόνια με το δικό μου άτι και από την δική μου σκοπιά. Μεγάλη ιστορία!Μην αυταπατάσθε πως είσθε το «θέμα». Είσαστε δυο-τρεις γραμμές (στην μέχρι τώρα) τελευταία σελίδα μιας σαραντάχρονης περίπου ιστορίας, κι αυτά που μέχρι τώρα διαβάσατε, δεν είναι παρά μια υποτονική εισαγωγή. Προς το παρόν «παίζω» με σουρτίνα 250 χιλιάδων (στην περίπτωση σας) 500 στην περίπτωση άλλου κλπ κλπ
Χρησιμοποιώ μια γλώσσα που (χωρίς να μου είναι ξένη), δεν είναι απόλυτα η δική μου.
Στο σπίτι μου τραγουδάνε ακόμα και και οι γάτες.
Ο Μανάβης που περνάει, έχει μια φωνή που σπάει τζάμια.
Στα 8-10 εκατομμύρια των Ελλήνων, τα 8-10 τραγουδάνε.
Το «τραγουδιστής» μόνο, δεν αρκεί σαν βάση για να χαρακτηριστεί κάποιος «καλλιτέχνης» κι όταν για τον «τραγουδιστή» το «καλλιτέχνης» είναι συζητήσιμο, το «μεγάλος καλλιτέχνης» που φαντάζεσθε ότι είσθε, δεν συζητιέται καν. Στο θέατρο, στα νταμάρια, στο γήπεδο, στο πάλκο ίσως. Σε μένα όχι. Σε μένα όχι και το ύφος του μεγάλου κυρίου.
30 περίπου χρόνια, με προσφωνούσατε Κύριο ‘Ακη και μου μιλούσατε στον πληθυντικό. «Αυτός είναι ο Πατέρας μου» και άλλες διάφορες κουταμάρες που λέγατε, εγώ σας σύστησα να τις σταματήσετε και τώρα με αποκαλείτε «υπεροπτικά» ‘Ακη, και ειρωνικά «φίλο» σας! Τι σας συμβαίνει; Μεγαλώνοντας εσείς, πιστεύετε πως μικραίνουν οι άλλοι;
Φίλοι δεν γίνεται να είμαστε. Οι φίλοι μου, Κύριοι ή Αλήτες, είναι όλοι ΜΕΓΑΛΟΙ, ‘Η ΚΥΡΙΟΙ με τα όλα τους, ή ΑΛΗΤΕΣ με τα όλα τους. Εσείς δεν ανήκετε σε καμιά απ’ τις δυο αυτές κατηγορίες.
‘Ακης Πάνου
|
