|
Maria_Adouaneta (δε με λένε Μαρια)
|
 Ακούμπησε σα λιωμένη στον τοίχο κι άρχισε να μιλάει.
Είπε για όλες τις ανηφόρες που περπάτησε λαχανιασμένη,
είπε για τα γλυκά που έφτιαχνε όταν όλοι έκαναν έρωτα με τον ύπνο τους,
για τις γιρλάντες που στόλιζε τη μέρα και τη νύχτα τις τράβαγε με θυμό,
αντανακλούσαν τ'αστέρια λέει.
Είπε για τα καλαμάκια που ένωνε μέχρι να φτάσει στο αυτί του,
κι ύστερα φυσούσε απαλά λέγοντας τ' όνομά του για να τον ξυπνήσει...
έβαζε βιαστικά τότε το αυτί της στο στόμιο για ν'ακούσει τα μάτια του ν'ανοίγουν,
κι όταν άκουγε αυτόν τον αγαπημένο της ήχο του ψιθύριζε "ξύπνα".
Είπε για τα δάκρυά της που τα φυλούσε μέσα στις ρυτίδες της,
για τα χαμόγελα μέσα στις ρυτίδες κι αυτά.
Είπε για ένα αγαπημένο της αμύγδαλο που είχε χάσει τη γεύση του μα όχι και την αξιοπρέπειά του,
είπε για όλα. Τέλος πήρε τη μικροσκοπική της σκούπα,
σκούπισε την έξοδο, τράβηξε απαλά την πόρτα και βγήκε |
|
|
|
« Τελευταία τροποποίηση: Ιούλιος 28, 2006, 11:13:51 από Maria_Adouaneta (δε με λένε Μαρια) »
|
Καταγεγραμμένος
|
And No One Sings Me Lullabies And No One Makes Me Close My Eyes...
|
|
|
|
Ο_Χα{ρου}μενος
|
εν βλεπω την εικονα ομως
ομως την φανταζομαι
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Maria_Adouaneta (δε με λένε Μαρια)
|
Εμενα δε μου αρκει θελω να τρη δεις..κοιτα εδω
http://photos1.blogger.com/blogger/5439/2360/1600/2456308-md.jpg
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
And No One Sings Me Lullabies And No One Makes Me Close My Eyes...
|
|
|
|
|
|
Ο_Χα{ρου}μενος
|
την ξερω!!!ειμασταν φιλοι αλλα χαθηκαμε...τι κανει?την εχεις δει?
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
|
|
|
|
|
|
Ο_Χα{ρου}μενος
|
και εγω ο βλακας αφησα τοσο καιρο να περασει χωρις να της πω ουτε ενα γεια...
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
|
|
|
|
|
|
Ο_Χα{ρου}μενος
|
ελα...ειναι καλα τωρα...χθες πηγαμε για καφε
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ζάλμοξις
|
ναι την είδα...εμείς πότε θα πάμε?
|
|
|
|
|
Καταγεγραμμένος
|
|
|
|
|
alltogethernow
Αποστολέας
